بــــــــاز آی



راکوگو یه چیزیه تو مایه های استنداپ کمدی خارجی ها و نقالی خودمون. منتها با این تفاوت که در دو تای اول فرد ایستاده هم می تونه برنامه رو اجرا کنه اما در راکوگو قصه گو باید روی دو زانو نشسته باشه و قصه شو تعریف کنه. چون گاهی قصه ها طولانی میشن همین دو زانو نشستن تمرین زیادی رو می طلبه. 

انیمه قصه های پر فراز و نشیب که به اختصار shouwa می نویسمش درباره دو استاد بزرگ راکوگو از ابتدای شروع به آموزش شون تا زمان مرگ شونه. موقع دیرنش عمیقا لذت بردم و مخم سوت کشید از اون چرای لعنتیه همیشگی که چرا ما این قدر برای فرهنگ و هویت خودمون ارزش قائل نیستیم و کاری براش نمی کنیم. متنفرم از نوشتن این جمله که چرا اونا این طوری ان و ما نیستیم ولی وقتی shouwa رو دیدم که چقدر خوب و قشنگ اومدن یه فرهنگ قدیمی رو برای نسل امروز به بهترین شکل ممکن نمایش دادن تا بیشتر از قبل زنده نگهش دارن، مخم سوت کشید! باورتون نمیشه اول فکر کردم خب این که بیشترش داستان گوییه، تند تند رد می کنم و زودتر تموم میشه و میرم به انیمه بعدی می رسم ولی لعنتی حتی قصه گوی کارتونیش هم جذاب بود. الان دوست دارم یکی برام نوزاراشی و شینیگامی رو نقالی کنه.

ما داریم چیکار می کنیم؟ واقعا داریم به کدوم سمت و سو میریم؟ اینقدر بی هویت شدیم که هالووین برامون سرگرمیه. اون وقت اونی که هالووین جزوی از فرهنگشه اصلا می دونه ما تو فرهنگ مون چی داریم؟ 

چند وقت پیش که خبر ساخت انیمیشن "آخرین داستان" درباره یکی از داستان های شاهنامه رو شنیدم خیلی خوشحال شدم. وقتی فهمیدم جزو ۳۲ تا انیمیشن راه یافته به اسکار هم شده کیف کردم بعد آقایون نوشته بودن که چرا شخصیت های انیمیشن حجاب ندارن!

دارم می پوکم. می پوکم از این که سفره خودمون رنگینه ولی از سفره همسایه می خوریم. چرا؟ چرا باید این طوری باشیم؟ حتی با وجودی که اکثر ما نژاد پرستیم و مثلا هندوها رو قبول نداریم ولی به جشن هولی اونا هم رحم نکردیم.

فازمون چیه؟ 

چرا اسطوره های یونان رو از بریم ولی نمی دونیم خودمون چی داریم. اصلا اسطوره داریم؟

با خودم گفتم لابد این انیمه مثل نوشدارو بعد از مرگ سهرابه و این هنر هم منقرض شده. ولی یه سرچ کردم و دیدم تازه سال ۲۰۱۲ یه ساختمون شیک و حسابی برای راکوگو ساختن.

من دیگه حرفی ندارم. 


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

درمان بیماری ها فایل مارکت master in mechanical engineering شورای دانش آموزی دبیرستان نورایمان روح الله مهرجو کارشناس ارتباطات و پژوهشگر حوزه اجتماعی هوش و حافظه اعصاب و روان Basu CE Joe